Değirmen-Sabahattin Ali

Değirmen Sabahattin Ali’nin okuduğum üçüncü kitabıydı.Kitabı ilk elime aldığımda arkasındaki şu yazı dikkatimi çekti.

"İşte adaşım, sana seven bir Çingene'nin hikayesi. Çiçeklerin açtığı bir mevsimde, senin kollarına yaslanan ve çiçekler kadar güzel kokan bir vücutla uzak su kenarlarında oturtmak ve öpüşmek, yoruluncaya kadar öpüşmek hoş şeydir... (...) Fakat sevgili bir vücutta bulunmayan bir şeyi kendisinde taşımaya tahammül etmeyerek onu koparıp atabilmek, işte adaşım, yalnız bu sevmektir."

Değirmen içerisinde öyküler olan bir kitap.Kısa ama sizi düşündüren,alıp uzaklara götüren bazende sizi üzen öyküler bunlar.

Değirmen en sevdiğim ve en güzel hikayelerden.Atmaca ve yaptığı şey gerçekten anlatılamaz ama Sabahattin Ali bunu okura güzel aktarmış.

Değirmen’in ana karakterleri Atmaca ve değirmencinin kızı.Atmaca bir çingenedir ve çok güzel klarnet çalar.Atmaca yakışıklı ve bütün kızların hayran olduğu tabiri caizse babayiğit biridir.Değirmencinin kızı ise yıllar önce bir değirmene sağ kolunu kaptırır ve kaybeder.

Çingeneler yaz gelince köy köy dolaşırlar ve bir gün bu köye yolları düşer.Hiç bir kıza ilgi duymayan Atmaca değirmencinin kızına aşık olur.Ona klarnet çalar beraber zaman geçirirler.Birgün Atmaca değirmecinin kızına duygularını söyler ve kızdan şu cevabı alır. “Benim bir kolum yok, hep acaba benim yerime başka biriyle evlensen daha mı mutlu olurdun diye düşüneceğim. Evet, ben de seni seviyorum fakat kollarını açıp bana doladığında hissedeceğim şeyleri hayal edebiliyor musun?" olur.Atmaca buna çok üzülür ve uzun bir süre klarnet çalmaz,eğlenmez.

Bir gün herkesi toplar değirmen de klarnet çalar ve sonra değirmencinin kızına bakar hızlıca değirmene koşar.Ne yapacağını  anlarlar ama engelleyemezler.Atmaca’nın sağ kolu kopar.Atmaca sevdiği kız için kolundan olmuştur.Sevmek böyle bir şey azizim.

Kitabın sonu ise şu satırlarla bitiyor. İşte adaşım, bizler sevdiğimiz adama ya da kadına ne verebiliriz ki? Bir aşık çingene, sevdiği kadına kolunu verebiliyor, biz rastladığımız her karşı cinse kalbimizi vermişiz çok mu?

Kitapta benim en çok beğendiğim bir diğer öykü ise kazlar.Yoksulluk,kadın olmanın zorluğu,hayattaki zorluklar o kadar güzel anlatılmış ki ben çok üzüldüm ve etkilendim.Kazlar hikayesini yazmayacağım ama bu kitabı okumalısınız.İnce ve sayfa sayısı az bir kitap zorlanmadan bitebilecek kitaplardan.

Madem Sabahattin Ali’nin bir eserini yazdım.Onun en sevdiğim sözlerinden birini yazayım.

“Kitaplar yeni tanıştıklarına karşı ketum olurlar.Bir kere de onlarla laubali oldunuz mu size malik oldukları her şeyi verirler ve onlar bizim isteyebileceğimiz her şeye fazlasıyla maliktirler.” 

Kitaplar her zaman en iyi arkadaşlarınız olsun.Her zaman okuyun okumak güzeldir :)

Sevgilerimle..